Dilenmiyoruz! Hakkımızı İstiyoruz
Sendikamızın örgütlülük alanındaki Eskişehir’in Mihalıççık ilçesi Koyunağılı köyü sınırları içindeki maden sahasında üretim yapan Adularya Enerji Elektrik Üretimi ve Madencilik A.Ş , Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.09.2016 tarih ve 2016/5555 Değişik İş sayılı dosyası kararıyla kayyımlarının yetkisi TMSF’ye devredilmiştir.
Bu işyerinde 600’ü üyemiz olmak üzere 950 maden işçisi çalışmaktadır. Santral ve idari bölümlerde çalışanlarla birlikte 1200 çalışan bulunmaktadır. Üç ayı aşkın süredir işçiler maaşlarını alamamakta, iş yerinde toplu iş sözleşme hükümleri ise hiçbir şekilde uygulanmamaktadır. Üyelerimizin maaş alamamasının yanı sıra, maalesef iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri de yeterince alınmamaktadır. Yarınlarda hangi felaketle karşılaşabileceğimizi biz de öngöremiyoruz. Soma, Ermenek benzeri çok ölümlü kazaların bu iş yerinde de yaşanabileceği kaygılarımız devam etmektedir.
Arkadaşlarımız çaresizlik içerisinde iş yerinin selameti için tüm özverileriyle ellerinden gelen gayreti hala sürdürmekte, işlerine ve iş yerlerine sahip çıkmaya devam etmektedirler.
Maden işçileri bu tür olumsuzlukların bedelini hep canlarıyla ödemiştir ve ödemeye de devam ediyor. Yaşanılan bunca facianın acısını unutabilmek asla mümkün değildir. Yenilerine ise ülkenin ve sendikamızın tahammülü kalmamıştır. Artık ölmek istemiyoruz.
Bugüne kadar konuyla ilgili müracaatlarımızı ilgili bütün bakanlık ve makamlara yazılı ve resmi olarak ilettik. İlgili yetkililerden olumlu hiçbir cevap alamadık. Belirsizlik sürmekte, Kayyım heyeti aciz durumdadır. Konuyu üst Konfederasyonumuz Türk-İş aracılığı ile Başbakanımıza da ilettik. İlgililerin konuya el atması için ille de tabuta mı girmemiz gerekiyor.
Düşünebiliyor musunuz? Gaziantep’te ikamet eden bir yönetim kurulu üyesi, buradaki sorunlarla ilgileniyor. Ne kadar ilgilenebileceğini, sizin takdirinize bırakıyorum.
Milli bir servet olan 450 Milyon Euro’luk maliyetle kurulmuş bu tesisin işlememesi, durması ise bu vatana ve bu millete ihanet olacağı gibi, büyük bir milli gelir kaybı ile ekonomiye ciddi bir darbe olacaktır. Böylesine önemli bir milli servetin, göz göre heba edilmesine sadece maden işçisi değil, yöre halkı da kayıtsız kalmayacaktır. Bu herkesin ortak meselesi, milli bir meseledir.
Adularya işçilerimizin de artık sabrı tükenmiştir. Açlık sınırında yaşamakta ve ekmek alacak parayı bulamamaktadır. Eş dost akraba yardımlarıyla üç ayı bir şekilde atlatan işçimizin, atlatabilecek bir günü dahi kalmamıştır. Önümüz bayram. Maden işçisi kimseden dilenmiyor, dilencilik yapmıyor. Sadece hakkı olan maaşını talep ediyor ve bayrama da yüzü gülerek girmek istiyor. Elinizi vicdanınıza koyun ve anaların ak sütü gibi helal ve hakkı olan maaşları ödeyin ve bu mağduriyete bir son verin.